پشتیبانی 
درزه یا درز به شکستگی با منشأ طبیعی در یک لایه یا مجوعه‌ای از سنگ‌ها گفته می‌شود که در امتداد آن شکستگی، حرکت یا جابجایی صورت نگرفته باشد. گرچه فرایند درزه‌ای شدن سنگ ممکن است به‌صورت مفرد نیز صورت گیرد، اما معمولاً به شکل گروهی از درزه‌ها شکل می‌گیرد که مجموعه درزه نامیده می‌شود. تفاوت درزه با گسل در این است که در گسل‌ها بین دو سطح شکستگی جابه‌جایی مشخص و قابل اندازه‌گیری صورت گرفته، در حالی که سطوح دو طرف درزه فاقد جابه‌جایی و جرکت هستند.
درزه‌ها فراوان‌ترین اشکال زمین‌شناسی ساختمانی هستند که در بیشتر سنگ‌ها یافت می‌شوند. این اشکال از لحاظ ظاهر، ابعاد و شکل قرارگیری دارای تنوع بسیاری بوده و در محیط‌های زمین‌ساختی گوناگونی روی می‌دهند. بسیاری اوقات ممکن است منشأ فشارهایی که باعث ایجاد شکستگی در سنگ و تشکیل درزه می‌شوند، نامشخص باشد. بخش عمده درزه‌ها در سنگ‌های مستحکم و مقاوم مانند ماسه‌سنگ، سنگ آهک، کوارتزیت و سنگ خارا پدید می‌آیند.
درزه‌ها ممکن است به صورت شکستگی‌های خالی یا پر از مواد و رسوبات یافت شوند. درزه‌هایی که توسط مواد رسوبی پر شده‌اند، رگه و درزه‌هایی که توسط ماگما پر شده‌اند دایک (آذرین‌تیغه) نامیده می‌شوند.
جهت رفع سوالات و مشکلات خود از سیستم پشتیبانی سایت استفاده نمایید .
دیدگاه ارسال شده توسط شما ، پس از تایید توسط مدیران سایت منتشر خواهد شد.
دیدگاهی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با مطلب باشد منتشر نخواهد شد.