ما در هر پنج تا هفت ثانیه یک بار پلک می زنیم. اغلب هم حتی نمی دانیم که در حال پلک زدنیم. اگر به طور عمدی چشمان تان را به مدت چند دقیقه باز نگه دارید و پلک زدن را متوقف کنید، پس از مدتی این احساس را پیدا می کنید که انگار چشمان تان خشکند. وقتی در حال تماشای تلویزیون یا رایانه تان هستید و فراموش می کنید پلک بزنید این خشکی را احساس می کنید.

اگر پلک نزنید، پلک هایتان نمی توانند کره چشم را مرطوب نگه دارند. وقتی پلک می زنیم کره چشم مان با اشک های حاصل از غدد اشکی و ترشحات چرب ناشی از غدد میبومین (meibomian) آغشته می شود.

غددی به نام میبومین زیر پلک های شما وجود دارند. ترشحات چرب حاصل از این غدد با اشک مخلوط شده و لایه ی مرطوب روی چشم ها را ایجاد و حفظ می کنند. این لایه مرطوب مانع از این می شود که سطح چشمان تان خشک شود. اگر چشم ها خشک باشند، ممکن است مُلتَحِمه (قسمت سفید چشم) و قرنیه (ناحیه سیاه در مرکز چشم) آسیب ببینند و آلوده شوند. همچنین وقتی پلک می زنیم، چشم ها از گرد و غباری که روی چشمان مان می نشینند محافظت می شوند.

۱) دفن بهداشتی: این روش، اولین روشی است که برای دفع زباله مورد استفاده قرار گرفته است. به این ترتیب که زباله ها را در کانال های حفر شده می ریزند و روی آن را با خاک می پوشانند.

فواید این روش عبارتند از:

۱-جلوگیری از حالت تعفن زباله

۲-احتیاج به نیروی متخصص و تجهیزات خاص ندارد.

این روش ایرادهایی دارد که عبارتند از:

۱-آلودگی آب های زیرزمینی که از دفع زباله مهم تر است.

۲-مصرف زیاد زمین

۲) کمپوست (تهیه کود زباله): کمپوست، تهیه کود از زباله بر اثر رشد و تکثیر باکتری در زباله است و روش های مختلفی دارد. در کمپوست فقط مواد آلی مورد استفاده قرار می گیرد.

۳) بیوگاز (تهیه گاز از زباله): در اثر اکسیداسیون بی هوازی مواد آلی زباله تولید می شود. گاز متان تولید شده در این روش را می توان برای سوخت و ساز در منزل مورد استفاده قرار داد.

۴) سوزاندن (به طریق بهداشتی): بهترین روش برای دفع زباله های بیمارستانی است. به این ترتیب که زباله های بیمارستان را در گوشه همان بیمارستان در زباله سوز از بین می برند. حرارت موجود در زباله سوزها حدود ۱۰۰۰-۸۰۰ درجه است که تمام میکروب های زباله را از بین می برد.

قطرات باران به طور متوسط دمایی بین ۳۲ درجه فارنهایت (۰ درجه سانتیگراد) و ۸۰ درجه فارنهایت (۲۷ درجه سانتیگراد) دارند.ه طور کلی، هنگامی که بارش به زمین نزدیک می شود، وضعیت دمای جو (محدوده دمای هوا که بارندگی از آن عبور می کند) نوع بارشی که به زمین خواهد رسید (باران، برف، برف یا باران های یخبندان) را تعیین می کند